ساخت مجسمه زن «شهر سوخته» زابل براساس یافته‌های انسان شناسی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، مریم رمضانی متخصص انسان شناس و عضو گروه باستان شناسی شهرسوخته با بیان این مطلب گفت: روند بازسازی جمجمه مکشوفه شهر سوخته نمونه موفقی از بازسازی باستانی است.

وی افزود: شیوه های دو بعدی دستی، سه بعدی دستی و سه بعدی یارانه ای برای بازسازی چهره در جهان مورد استفاده قرار می گیرد که برای ساخت این نمونه از روش سه بعدی دستی استفاده شده است.

این انسان شناس با بیان اینکه عکس ها و اسکن های زیادی از اسکلت کشف شده در دست بود که از آنها برای تهیه پرینت سه بعدی بهره گرفته شد گفت: تعیین ضخامت میزان بافت نرم بر روی اسکلت مرحله مهمی بود که طبق سن، جنس، نژاد، نوع تغذیه و... انجام و براساس آن جدولی تهیه شد که مشخصات یک زن سی ساله با اندام معمولی را نشان می داد.

رمضانی افزود: فک بالای این زن کمی جلو آمده و بینی او استخوانی بود که در مجسمه درست شده تمامی این موارد به وضوح قابل مشاهده است.

وی با اشاره به تاثیر نوع معیشت و تغذیه بر روی چهره افراد تصریح کرد: با توجه به شرایط زندگی در گذشته؛ چهره های باستانی بزرگتر از سن واقعی به نظر می رسند که این ویژگی در مورد چهره زن شهرسوخته کاملاً لحاظ شده است.

این باستان شناس با اشاره به ساخت دو نمونه از چشم مصنوعی برای این مجسمه تصریح کرد: گروه باستان شناسی با انجام مطالعات دقیق دریافت که رنگ این چشم مصنوعی در گذشته سفید بوده و به مرور زمان تیره شده است از این رو دو چشم این زن ساخته شد که شکل اولیه و پس از کشف را نشان می دهد.

این باستانشناس افزود: رنگ و جنس پارچه لباس مجسمه زن شهر سوخته از روی نمونه های شناسایی شده در این شهر باستانی تهیه و نحوه آرایش موی سر مجسمه نیز بر اساس پیکری کشف شده در شهر سوخته انتخاب شد.

وی گفت: از روی بررسی استخوان لگن، جمجمه، سایش دندانها و...می توان به ویژگی های انسان های باستان پی برد.