۲۸ صفر سالروز رحلت پیامبر گرامی اسلام

به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز اردبیل ۲۸ صفر مصادف با سالروز رحلت نبّی مکرم اسلام حضرت محمد (ص) و شهادت امام حسن مجتبی (ع) است.
پیامبر اکرم (ص) در روز بیست و هشت صفر سال یازده هجرت در سن ۶۳ سالگی از دنیا رفتند.
امام حسن مجتبی علیه السلام هم در ۲۸ صفر سال ۵۰ هجری با توطئه و تحریک معاویه و به دست همسرش جعده دختر اشعث بن قیس مسموم شدند و مظلومانه به شهادت رسیدند.
بنا به روایات شیعه و اهل سنت، امام حسن مجتبی (ع) شبیه‌ترین انسان به رسول خدا (ص) بود، در این باره چنین گفته شده است: وَ کَانَ الْحَسَنُ ع أَشْبَهَ النَّاسِ بِرَسُولِ اللَّهِ ص خَلْقاً وَ هَدْیاً وَ سُؤْدَداً امام حسن از جهت سیما، روش و رهبرى از همه بیشتر به رسول خدا (ص) شباهت داشت.

۲۸ صفر به مانند بسیاری از روز‌های مقدس در سال، اعمال مستحبی نظیر انجام غسل، روزه، دعا و خواندن نماز دارد.

زندگی نامه حضرت محمد (ص)
خاتم الانبیا حضرت محمد بن عبدالله در سال ۵۷۱ م که مصادف با روز جمعه هفده ربیع‏ الاول بود، در مکه چشم به جهان گشود و در چهل‏ سالگی از طرف خداوند متعال به پیامبری برگزیده شد. حدود سیزده سال در مکه به صورت پنهان و نیمه‏ پنهان به تبلیغ دین اسلام پرداخت. سپس در نتیجه فشار‌های روزافزون کفار و مشرکان به مدینه هجرت کرد. پس از ده سال تبلیغ و تبیین احکام نورانی اسلام و تشکیل نخستین حکومت اسلامی در سن ۶۳ سالگی در روز دوشنبه ۲۸ صفر سال یازدهم هجری به ندای حق لبیک گفت و چشم از جهان فانی فرو بست.
مرقد مطهرش در مدینه منوره در کنار مسجدالنبی قرار گرفته است و همه‏ ساله سیل عاشقان نبوت، به‏ ویژه در ایام پیش و پس از مراسم حج، از سراسر عالم به زیارتش می‏ شتابند.

آخرین هشدار پیامبر خاتم (ص)
در آخرین ساعت‏های زندگی پیامبراکرم (ص)، وقتی غم و اضطراب و دلهره سراسر مدینه را فرا گرفته بود و یاران باوفای آن‏ حضرت با دیدگانی اشک‏بار و دل‏های آکنده از اندوه در کنار خانه رسول خدا (ص) جمع شده بودند تا از سرانجام کسالت آن‏ حضرت آگاه شوند، دختر گرامی رسول‏ خدا (ص)، حضرت فاطمه (س)، در کنار بستر پدر با قلبی سوزان و دیده گریان به زمزمه کردن اشعاری که حضرت ابوطالب (ع) در وصف آن‏ حضرت سروده بودند مشغول شد. چون به این بیت رسید که می‏گوید: «[ای صاحب]آن چهره نورانی که به احترام آن مردم از ابر‌ها باران درخواست می‏ کنند و شخصیتی که پناهگاه یتیمان و بیوه ‏زنان و درماندگان است»، ناگهان رسول خدا (ص) چشم خود را باز کردند و با صدای آهسته به دختر بزرگوارشان فرمودند: دخترم به جای این اشعار آن آیه را تلاوت کن که می‏گوید: «محمد (ص) پیامبر خداست و پیش از او نیز پیامبرانی آمدند و رفتند. آیا اگر او رحلت کند یا کشته شود به آیین و اعتقادات قبلی خود باز می‏گردید؟ [بدانید]هرکس دست به چنین کاری بزند به خدا زیان نمی‏رساند>>.

وداع با مردم

پیامبر اکرم (ص) در یکی از آخرین روز‌های حیات مبارکشان، در حالی‏که علی (ع) دست راست و فضل بن عباس دست چپ او را گرفته بودند به مسجد آمدند و برای مردم خطابه‏‌ای را با این عبارت خواندند: «ای مردم طولی نخواهد کشید که من از میان شما به عالم بقا منتقل شوم؛ بنابراین به هرکس وعده‏‌ای دادم یا به هرکس مدیونم، آن را از من طلب کند تا به جای آورم.‌ای بندگان خدا، جز از طریق اطاعت خدا کسی به خیری دست نیافته، از شرّ و بدی‏ها دور نمی‏ شود. کسی ادعا نکند که بدون عمل رستگار شده است. هیچ آرزومندی بدون تبعیت از احکام الهی رضای خدا را به‏ دست نمی‏ آورد. سوگند به خدایی که مرا به پیامبری مبعوث کرد، انسان از عذاب الهی جز از طریق رحمت خدا و عمل صالح نجات پیدا نخواهد کرد. منِ پیامبر هم اگر به گناه و معصیت آلوده شوم هلاک خواهم شد.»