به گزارش
خبرگزاری صداوسیما مرکز سیستان و بلوچستان؛
در روز بیست و هشتم از دهۀ اخیر ماه صفر، رخداد غمانگیز و تکاندهندۀ رحلت جانکاه آخرین سفیر وحی الهی حضرت محمد مصطفی(ص) و شهادت سبط اکبرش امام حسن مجتبی(ع) رخ داد.
این دو واقعۀ المناک و تأسفبار و همچین شهادت هشتمین پیشوای شعیان جهان حضرت امام رضا(ع) باعث شده تا ماه صفر ماه اندوه اهلبیت نامگذاری شود.
اما آنچه مسلمانان جهان را بیشتر تکان داد و سبب شد که صفحۀ جدیدی از مشکلات در زندگی مسلمانان گشوده شود، رحلت پیامبر گرامی اسلام (ص) است.
خاتم الانبیا حضرت محمد بن عبدالله در سال۵۷۱ م که مصادف با روز جمعه هفده ربیع الاول بود، در مکه چشم به جهان گشود و در چهل سالگی از طرف خداوند متعال به پیامبری برگزیده شد.
حدود سیزده سال در مکه به صورت پنهان و نیمه پنهان به تبلیغ دین اسلام پرداخت.
سپس در نتیجه فشارهای روزافزون کفار و مشرکان به مدینه هجرت کرد. پس از 10سال تبلیغ و تبیین احکام نورانی اسلام و تشکیل نخستین حکومت اسلامی در سن ۶۳ سالگی در روز دوشنبه ۲۸صفر سال یازدهم هجری به ندای حق لبیک گفت و چشم از جهان فانی فرو بست.
همزمان با فرا رسیدن روز 28صفر قرائت دعای یا شَدیدَ الْقُوی وَیا شَدیدَ الْمِحالِ، خواندن زیارت پیامبر اکرم(ص) از راه دور و زیارت امام حسن مجتبی(ع) از راه دور توصیه می شود.
پیامبر اکرم(ص) در روز بیست و هشت ماه صفر سال یازده هجرت در سن 63سالگی از دنیا رفت. آن حضرت در 40سالگی مبعوث به رسالت شد. امام حسن مجتبی(ع) نیز بنا به روایات شیعه و اهل سنت، شبیهترین انسانها به رسول خدا (ص) بود، در این باره چنین گفته شده است: «وَ کَانَ الْحَسَنُ ع أَشْبَهَ النَّاسِ بِرَسُولِ اللَّهِ ص خَلْقاً وَ هَدْیاً وَ سُؤْدَداً»؛ حسن از جهت سیما، روش و رهبرى از همه بیشتر به رسول خدا (ص) شباهت داشت.
شهادت امام حسن مجتبی (ع)
۱۳۹۲ سال پیش به روایتی در چنین روزی، بیست و هشتم صفر سال ۵۰ هجری قمری و به روایت قویتر در هفتم صفر امام حسن مجتبی (ع)، نوه پاک رسول گرامی اسلام (ص)، به شهادت رسید.
امام حسن (ع) فرزند حضرت فاطمه (س)، دختر گرامی حضرت محمد (ص)، در سومین سال هجرت پیامبر اسلام به مدینه، در این شهر متولد شد.
امام حسن (ع) این افتخار را داشت که هفت سال اول عمر خود را در پرتو تربیت الهی جدش پیامبر اسلام (ص) با تعالیم و معارف اسلامی آشنا شود.
۳۷ سال از عمر مبارک امام حسن (ع) گذشته بود که پدر بزرگوارش حضرت علی (ع) به شهادت رسید و وظیفه خطیر هدایت جامعه اسلامی و نشر و گسترش قوانین قرآن و سنت پیامبر (ص) بر عهده امام حسن (ع) قرار گرفت.
مسلمانان پس از شهادت حضرت علی (ع) با امام حسن (ع) بیعت کردند.
امام حسن (ع) پس از رسیدن به خلافت، با کارشکنی معاویه بن ابوسفیان مواجه شد و در نتیجه، سپاهی را که پدرش برای جنگ با معاویه تدارک دیده بود، آماده کرد.
اما امویان با حیله و نیرنگ، یاران امام حسن (ع) را از اطرافش پراکنده کردند. به تدریج آن بزرگوار متوجه شکاف عمیق بین سپاهیان خود شد که احتمال پیروزی در جنگ را بشدت کاهش میداد. در این زمان امام حسن (ع) که اساس دین اسلام را در خطر میدید، به خاطر حفظ مصالح مسلمانان، صلح با معاویه حاکم اموی را پذیرفت.
اما نفوذ معنوی و محبوبیت امام حسن (ع) در بین مردم چنان بود که حاکم اموی از آن حضرت سخت در هراس بود. وی میدانست که روشنگریهای امام حسن (ع) در مورد ماهیت امویان، پایههای حکومت آنان را تهدید میکند.
بهمین دلیل معاویه در توطئه ای، امام حسن (ع) را مسموم کرد و به شهادت رساند.
اینک به مناسبت فرا رسیدن ۲۸صفر، به برخی از اعمال توصیه شده برای این روز اشاره میشود.
* اول: قرائت دعای یا شَدیدَ الْقُوی وَیا شَدیدَ الْمِحالِ
یا شَدیدَ الْقُوی وَیا شَدیدَ الْمِحالِ یا عَزیزُ یا عَزیزُ یا عَزیزُ ذَلَّتْ بِعَظَمَتِکَ جَمیعُ خَلْقِکَ فَاکْفِنی شَرَّ خَلْقِکَ یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ یا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَکَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنینَ وَصَلَّی اللّهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ.
ای سخت نیرو، و ای سخت عقوبت! ای عزیز، ای عزیز، ای عزیز! خوارند از بزرگیات همه خلقت. پس کفایت کن از من شرّ خلق خودت را، ای احسان بخش! ای نیکوکار! ای نعمت بخش! ای عطا دِه! ای که معبودی جز تو نیست! منزّهی تو! به راستی من از ظالمانم. اجابت کردیم برایش و نجاتش دادیم از غمّ و همچنین نجات دهیم مؤمنان را، و رحمت کند خدا بر محمّد و آل پاک و پاکیزه اش!
* دوم: خواندن زیارت پیامبر اکرم (ص) از راه دور
اَلسَّلامُ عَلَیک یا رَسُولَ
سلام بر تو ای رسول
اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا نَبِی اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیک یا مُحَمَّدَُ بْنَ عَبْدِ اللّهِ
خدا سلام بر تو ای پیغمبر خدا سلام بر تو ای محمد فرزند عبداللّه
اَلسَّلامُ عَلَیک یا خاتَِمَ النَّبِیینَ اَشْهَدُ اَنَّک قَدْ بَلَّغْتَ الرِّسالَةَ وَاَقَمْتَ
سلام بر تو ای خاتم پیمبران گواهی دهم که تو رسالت را رساندی و
الصَّلوةَ وَ اتَیتَ الزَّکوةَ وَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَیتَ عَنِ الْمُنْکرِ
نماز را برپا داشتی و زکات دادی و امر کردی به معروف و نهی کردی از کار بد
وَعَبَدْتَ اللّهَ مُخْلِصاً حَتّی اَتیک الْیقینُ فَصَلَواتُ اللّهِ عَلَیک وَرَحْمَتُهُ
و عبادت کردی خدا را از روی اخلاص تا مرگ به سراغت آمد پس درودهای خدا بر تو باد و رحمتش
وَعَلی اَهْلِ بَیتِک الطّاهِرینَ
و بر خاندان پاکیزه ات
اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَریک لَهُ
گواهی دهم که معبودی نیست جز خدای یگانه ای که شریک ندارد
وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ وَاَشْهَدُ اَنَّک رَسُولُ اللّهِ وَاَنَّک
و گواهی دهم که محمد بنده و رسول او است و گواهی دهم که توئی رسول خدا و همانا
مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِاللّهِ وَاَشْهَدُ اَنَّک قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبِّک وَنَصَحْتَ
توئی محمد بن عبداللّه و گواهی دهم که رسالت پروردگارت را رساندی و برای
لاُِمَّتِک وَجاهَدْتَ فی سَبیلِ اللّهِ وَعَبَدْتَ اللّهَ حَتّی اَتیک الْیقینُ
امتت خیرخواهی کردی و در راه خدا جهاد کردی و خدا را پرستش کردی تا مرگت فرا رسید
بِالْحِکمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَاَدَّیتَ الَّذی عَلَیک مِنَ الْحَقِّ وَاَنَّک
بوسیله حکمت و پند نیک و آنچه را از حق به عهده داشتی ادا کردی و براستی تو
قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنینَ وَغَلُظْتَ عَلَی الْکافِرینَ فَبَلَّغَ اللّهُ بِک اَفْضَلَ
نسبت به مؤ منان مهربان و نسبت به کافران سخت گیر بودی خدایت به بهترین
شَرَفِ مَحَلِّ الْمُکرَّمینَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی اِسْتَنْقَذَنا بِک مِنَ الشِّرْک
شرافت جایگاه گرامیان برساند ستایش خدائی را است که ما را بوسیله جناب تو از شرک
وَالضَّلالَةِ اَللّهُمَّ فَاجْعَلْ صَلَواتِک وَصَلَواتِ مَلاَّئِکتِک الْمُقَرَّبینَ
و گمراهی نجات بخشید خدایا پس درودهای خود و درودهای فرشتگان مقربت
وَاَنْبِیاَّئِک الْمُرْسَلینَ وَعِبادِک الصّالِحینَ وَاَهْلِ السَّمواتِ
و پیمبران مرسلت و بندگان شایسته ات و ساکنان آسمانها
وَالاْرَضینَ وَمَنْ سَبَّحَ لَک یا رَبَّ الْعالَمینَ مِنَ الاْوَّلینَ وَالاْ خِرینَ
و زمینها و هر که را برای تو ای پروردگار جهانیان تسبیح گویند از اولین و آخرین
عَلی مُحَمَّدٍ عَبْدِک وَرَسُولِک وَنَبِیک وَاَمینِک وَنَجِیک وَحَبیبِک
همه را یکجا قرار ده برای محمد بنده و رسولت و پیامبرت و امین (بر وحیت ) و همرازت و حبیبت
وَصَفِیک وَخآصَّتِک وَ صَفْوَتِک وَخِیرَتِک مِنْ خَلْقِک اَللّهُمَّ اَعْطِهِ
و دوست خالص و مخصوصت و برگزیده و منتخب تو از میان خلقت خدایا به محمد درجه
الدَّرَجَةَ الرَّفیعَةَ وَ اتِهِ الْوَسیلَةَ مِنَ الْجَّنَةِ وَابْعَثْهُ مَقاماً مَحْمُوداً
بلندی عطا فرما و مقام وسیله را در بهشت به او بده و به مقام پسندیده ای او را برگزین
یغْبِطُهُ بِهِ الاْوَّلُونَ وَالاْ خِرُونَ اَللّهُمَّ اِنَّک قُلْتَ وَلَوْ اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوا
که غبطه خورند به او اولین و آخرین خدایا تو فرمودی «و اگر ایشان در آن هنگام که به خود ستم کردند
اَنْفُسَهُمْ جآؤُک فَاسْتَغْفَرُوا اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّهَ
به نزد تو آیند و از خدا آمرزش خواهند و پیغمبر هم برای ایشان آمرزش بخواهد همانا بیابند خدای را
تَوّاباً رَحیماً وَاِنّی اَتَیتُک مُسْتَغْفِرًا تآئِباً مِنْ ذُنُوبی وَاِنّی اَتَوَجَّهُ بِک
بسیار توبه پذیر و مهربان» و من آمرزشخواهانه به درگاهت آمده و توبه از گناهانم کردم و من بوسیله تو
اِلَی اللّهِ رَبّی وَرَبِّک لِیغْفِرَ لی ذُنُوبی
رو به خدائی کرده ام که پروردگار من و تو است تا بیامرزد گناهانم را
* سوم: زیارت امام حسن مجتبی (ع) از راه دور
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ رَسُولِ رَبِّ الْعالَمینَ * اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراَّءِ * اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حَبیبَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا صِفْوَةَ اللّهِ * اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَمینَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا نُورَ اللّهِ * السَّلامُ عَلَیْکَ یا صِراطَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا بَیانَ حُکْمِ اللّهِ * اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ناصِرَ دینِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا السَّیِدُ الزَّکِىُّ * اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْبَرُّ الْوَفِىُّ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْقاَّئِمُ الاْمینُ * اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْعالِمُ بِالتَّأویلِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْهادِى الْمَهْدِىُّ * اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الطّاهِرُ الزَّکِىُّ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا التَّقِیُّ النَّقِىُّ * السَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْحَقُّ الْحَقیقُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الشَّهیدُ الصِّدّیقُ * اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِی وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ.
سلام بر تو اى فرزند پیامبر (خدا) پروردگار جهانیان* سلام بر تو اى فرزند امیرمؤ منان سلام بر تو اى فرزند فاطمه زهرا* سلام بر تو اى حبیب خدا سلام بر تو اى برگزیده خاص خدا* سلام بر تو اى امین (وحى) خدا سلام بر تو اى حجت خدا سلام بر تو اى نور خدا* سلام بر تو اى راه (مستقیم) خدا سلام بر تو اى بیان (کننده) حکم خدا* سلام بر تو اى یاور دین خدا سلام بر تو اى آقاى پاک (و منزه از هر عیب)* سلام بر تو اى نیکوکردار وفادار سلام بر تو اى قیام کننده (به امر خدا) و امین* سلام بر تو اى داناى به تأویل (قرآن ) سلام بر تو اى راهنماى راه یافته* سلام بر تو اى پاکیزه منزه سلام بر تو اى پرهیزکار پاکدامن* سلام بر تو اى حق سزاوار بدان سلام بر تو اى شهید راست گفتار * سلام بر تو اى ابا محمد حسن بن على و رحمت خدا و برکات او.