خون سیاوش

به گزارش خبرگزاری صدا وسیمای گلستان، وقتی امام فرمود سربازان من در گهواره هستند سیاوش از همان سربازان در گهواره ی امام بود.

 ۱۵ ساله که شد بخاطر دفاع از امام توسط شهربانی گنبد دستگیر شد و مورد ضرب و شتم قرار گرفت ولی آخ نمی گفت و می گفت برای اسلام حتی سر باختن هم آخ گفتن ندارد.
 یک روز وقتی با خبر شد چماقداران شاه می‌خواهند به جان و مال مردم گالیکش بیفتند سیاوش به همراه انقلابیون گنبد به کمک مردم گالیکش شتافت و سدی شدند در مقابل چماقداران شاه،.

 امنیت برقرار شد و همه خوشحال بودند ، بجز ماموران شاه که حامی چماقداران بودند.
از این رو در غروب ۱۲ دیماه ۵۷ هنگام بازگشت انقلابیون از گالیکش به سمت گنبد کاووس، ژاندارمری شاهنشاهی  آنان را به گلوله بست که بر اثر آن ۷ نفر شهید و بسیاری زخمی شدند.

در بین شهدا سیاوش ناصری دانش آموز هنرستانی هم بود که ۱۲ دیماه در سالروز تولدش  گلوله سرخ هدیه گرفت.
خون سیاوش اگر چه بر زمین ریخت اما چهل روز بعد از جوشش خون سیاوش های ایران، صبح انقلاب اسلامی طلوع کرد. 
 محل ریختن خون سیاوش و شهدای قیام ۱۲ دیماه گالیکش و گنبد بعدها در فهرست آثار ملی ثبت شد.

عباس فرقانی، صفرعلی گلستانی، بشیر مهدی زاده، محمود پیری، نریمان نظری، و علی رضا قزل سفلو دیگر شهدای والامقام شهرستان گنبدکاووس در واقعه دوازدهم دی ماه گالیکش هستند.